Rówień Waksmundzka

Poniżej można zapoznać się z opisami szlaków, których celem, początkiem lub pośrednim punktem jest Rówień Waksmundzka. Lista zawiera opisową nazwę szlaku, kolory poszczególnych fragmentów szlaku oraz czas przejścia. W przypadku szlaków tatrzańskich dodano jeszcze informację o trudności szlaku, przy czym ocena dotyczy najtrudniejszego odcinka.

Jeżeli chcesz zaplanować wycieczkę w oparciu o przedstawione propozycje, to klikając w nazwę przejdź do opisu wybranego szlaku i wybierz znajdujący się na końcu opisu przycisk 'Do kalkulatora szlaków'.

Gdy poniżej nie znajdziesz interesujacego Cię szlaku, to przejdź do 'Kalkulatora szlaków' wybierając ten przycisk:

Kalkulator szlaków - Rówień Waksmundzka

Szlaki biegnące przez Rówień Waksmundzką

Szlak na reglowym przedgórzu. Wyznaczony w 1937 r. Zmienne widoki. Szczególnie piękne widoki na Tatry Wysokie I Tatry Bielskie z Rusinowej Polany i Gęsiej Szyi.

Start:

Wierch Poroniec

Wierch Poroniec (1105 m) Rusinowa Polana (1200 m)

1 - szlak łatwy (buty trekingowe nie są konieczne)

Szlak bardzo lekko wznosi się, prowadzi słabo zalesionym terenem, oferując najpierw widoki na Tatry Bielskie i część słowackich Tatr Wysokich, a zbliżając się do Rusinowej Polany odsłania widoki na otoczenie Morskiego Oka.

Rusinowa Polana

Rusinowa Polana zwana jest także Jaworzyną, Jaworzyną Rusinową i Rusinką. Rozłożona półkolisto na grzbiecie między Gęsią Szyją a Gołym Wierchem. Dawniej wchodziła w skład Hali Jaworzyna Rusinowa i wtedy znajdowały się na niej liczne szałasy i szopy pasterskie. Jest to jedna z tych polan Tatr Polskich, na których zachowało się pasterstwo, a obecnie prowadzony jest tzw. kulturowy wypas owiec. Roztacza się z niej wspaniały widok na Tatry Bielskie i Wysokie. Nazwa pochodzi od nazwiska czy przezwiska dawnych właścicieli. [ET] [TAT]

Rusinowa Polana (1200 m) Rówień Waksmundzka (1418 m)

2 - szlak nieco trudny (konieczne buty trekingowe)

Polaną, schodami z drewnianych pali, a następnie, po wejściu do lasu ścieżką, która bywa mokra i śliska pniemy się w górę. Dochodzimy do skalistego wierzchołka Gęsiej Szyi. Należy zachować ostrożność, by nie wpaść w urwisko. Dalej już łagodne przez las i polany zejście na Rówień Waksmundzką.

Rówień Waksmundzka (1418 m) Pańszczycki Potok (1550 m)

1 - szlak łatwy (buty trekingowe nie są konieczne)

Szlak prowadzi przez Polanę Waksmundzką, a następnie lasem trawersując północne stoki Koszystej.

Pańszczycki Potok

Pańszczycki Potok (1550 m) Schronisko PTTK na Hali Gąsienicowej (1500 m)

1 - szlak łatwy (buty trekingowe nie są konieczne)

Szlak prowadzi przez las. Trawersując zbocza Żółtej Turni odsłania widoki na Granaty i Krzyżne, a następnie wychodzi do Doliny Pańszczycy.

Meta:

Schronisko PTTK na Hali Gąsienicowej

Hala Gąsienicowa znajduje się w Dolinie Gąsienicowej, a ta zajmuje górne piętro największej doliny Tatr Wysokich - Doliny Suchej Wody. Zachwycająca jest panorama szczytów otaczających halę, atrakcją są jeziora polodowcowe - Gąsienicowe Stawy, których jest aż 21. Nazwę hala wzięła od Gąsieniców z Zakopanego, którzy już w XVII w. wypasali tu owce. Pierwsze schronisko na Hali Gąsienicowej stanowiły dwa szałasy, które Towarzystwo Tatrzańskie wykupiło w 1890 r. od górali. Obecny "Murowaniec" wybudowano w latach 1921 - 1925. W budowie schroniska uczestniczyło wojsko, granitowe głazy dowożono kolejką wąskotorową spod Kościelca. Ceremonii otwarcia dokonał w dniu 12 lipca 1925 r. prezydent Rzeczpospolitej Polskiej, Stanisław Wojciechowski. Schronisko szczęśliwie przetrwało wojnę. W latach 1950-51 dobudowano zachodnie skrzydło, gdzie obecnie znajduje się jadalnia. W grudniu 1963 r. wybuchł pożar, schronisko spaliło się częściowo, ale dzięki pomocy wojska i turystów już w kwietniu następnego roku zostało odbudowane. [ET] [SKP]

Do kalkulatora szlaków

Szlakiem z Toporowej Cyrhli, czyli jak pięknie dojść do Morskiego Oka starą ścieżką, o której już w 1903 r. pisano, że posiada tylko znaczenie historyczne. Z Polany Waksmundzkiej widok w U-kształtny profil Doliny Białej Wody z majestatycznym Gerlachem w głębi.

Start:

Toporowa Cyrhla

Toporowa Cyrhla była niegdyś słynna z masowo kwitnących na niej na wiosnę krokusów. Zostały one jednak wyniszczone przez zrywanie, wykopywanie i postępującą zabudowę. Dzisiaj krokusy jeszcze rosną na polanie na początku czerwonego szlaku. Nazwa Toporowa pochodzi od nazwiska góralskiego Topór. A słowo cyrhla, które na Podhalu i w sąsiednich regionach występuje często, oznaczało polanę, która powstała przez wykarczowanie lasu. Pochodzi od słowa czyrchlić lub czerchlić, które znaczyło "obijać korę z drzewa" aby uschło, albo w ogóle "karczować". [ET] [TAT]

Toporowa Cyrhla (992 m) Psia Trawka (1185 m)

1 - szlak łatwy (buty trekingowe nie są konieczne)

Wspólnie ze szlakiem zielonym, najpierw wśród zabudowań, a następnie przez las do rozstaju szlaków. Skręcając w lewo idziemy dalej leśną ścieżką podchodząc lekko, a następnie obniżając się w kierunku Doliny Suchej Wody. Przechodząc przez mostek docieramy do polany Psia Trawka.

Psia Trawka

Psia Trawka to polanka nad brzegiem Suchej Wody Gąsienicowej, powyżej ujścia Pańszczyckiego Potoku. Od 1889 stało tu małe, nie zagospodarowane schronisko TT, które w zrujnowanym stanie dotrwało do lat międzywojennych. Nazwa polany pochodzi od psiej trawki, która zresztą tu nie rośnie, odkąd ustał wypas owiec. Psia trawka, w gwarze podhalańskiej psiara lub psiarka, to bardzo ostra i sucha trawa, która zarasta wyjałowione, przepasione pastwiska i hale. Pastewnie prawie bezużyteczna, bywa nawet szkodliwa dla zwierząt. [ET]

Psia Trawka (1185 m) Rówień Waksmundzka (1418 m)

1 - szlak łatwy (buty trekingowe nie są konieczne)

Leśna ścieżka wznosi się znacznie, po czym łagodnieje i dalej biegnie wzdłuż Pańszczyckiego Potoku przekraczając go kilkakrotnie. Opuszczamy koryto potoku i podchodzimy na Polanę Waksmundzką.

Rówień Waksmundzka

Rówień Waksmundzka (1418 m) Polana pod Wołoszynem (1260 m)

1 - szlak łatwy (buty trekingowe nie są konieczne)

Szlak prowadzi w dół przez las. Czasami odsłaniają się widoki na słowackie Tatry Wysokie. W połowie drogi przekraczamy Waksmundzki Potok, po czym szlak lekko wznosi się i opada na Polanę pod Wołoszynem.

Polana pod Wołoszynem

Dość duża, pochyła polana, położona u stóp północno-wschodniej grani Wołoszyna. Słynna z pięknego widoku na Tatry Bielskie i Wysokie. Lubia tu bytować niedźwiedzie. [ET] [TAT]

Polana pod Wołoszynem (1260 m) Wodogrzmoty Mickiewicza (1120 m)

1 - szlak łatwy (buty trekingowe nie są konieczne)

Leśna ścieżka obniża się dochodząc do asfaltowej drogi prowadzącej do Morskiego Oka. Po zejściu do drogi skręcamy w prawo i idąc niecały kilometr drogą dochodzimy do Wodogrzmotów.

Wodogrzmoty Mickiewicza

Wodogrzmot to słowo z gwary podhalańskiej, a oznacza wodospad o dużej masie wody, spadający z hukiem głośnym jak grzmot. Jako nazwa własna Wodogrzmot, a właściwie Wodogrzmiot, termin ten był stosowany do Niżnego Wodogrzmotu w Dolinie Roztoki, czyli do jednego z trzech obecnie zwanych Wodogrzmotami Mickiewicza. A dostały one imię Mickiewicza z okazji sprowadzenia (w 1890 r.) prochów Adama Mickiewicza z Francji do Polski na Wawel. Towarzystwo Tatrzańskie w 1891 nadało Wodogrzmotom nazwę Wodospady Mickiewicza i umieściło tablicę metalową z odpowiednim napisem przy Niżnim Wodogrzmocie. Z biegiem lat utarła się dla tych wodospadów nazwa Wodogrzmoty Mickiewicza. Wodospad, który podziwiamy na szlaku, będąc na moście, to Pośredni Wodogrzmot. Dawniej możliwe było dojście ścieżkami ponad Wyżni Wodogrzmot, a do Niżniego Wodogrzmotu dochodziło się od Roztockiego Schroniska. [ET]

Wodogrzmoty Mickiewicza (1120 m) Schronisko PTTK nad Morskim Okiem (1395 m)

1 - szlak łatwy (buty trekingowe nie są konieczne)

Drogą asfaltową wznosimy się lekko. Mijamy leśniczówkę Wanta, a dalej szlak czerwony prowadzi skrótem przez las przecinając trzy razy asfaltową drogę. Dochodzimy do polany Włosienica, dokąd kiedyś dojeżdżały autobusy, a obecnie kończy się trasa dla furmanek wiozących turystów. Stąd już można podziwiać panoramę szczytów otaczających Morskie Oko. Dalej drogą przez las wśród wyłaniających się widoków na Mnicha, Cubrynę, Mięguszowieckie Szczyty dochodzimy do schroniska.

Meta:

Schronisko PTTK nad Morskim Okiem

Morskie Oko to największe i najpiękniejsze jezioro w Tatrach. Długość 862 m, szerokość 566 m, długość linii brzegowej 2613 m. Od początków XIX wieku Morskie Oko stanowiło cel licznych wycieczek. W 1817 r. zbudowano drogę z Poronina przez Bukowinę. W 1902 r. ukończono budowę szosy z Zakopanego (Droga Oswalda Balzera) do samego Morskiego Oka, do którego odtąd można było dojechać samochodem. Dziś, na szczęście już nie można, ale przynajmniej wiadomo, dlaczego do Morskiego Oka idzie się szeroką ulicą. Ciekawa jest też historia schroniska. Założone w 1873 r. Towarzystwo Tatrzańskie rozpoczęło swoją działalność właśnie od budowy schroniska przy Morskim Oku, które zostało ukończone w sierpniu 1874 r. W 1898 r. schronisko doszczętnie spłonęło, wobec czego postawiono następne, które dziś nazywane jest starym schroniskiem. W 1908 r. zbudowano natomiast schronisko, które wtedy i dziś nazywane jest nowym schroniskiem. [ET]

Do kalkulatora szlaków