Od Schroniska PTTK nad Morskim Okiem w dół asfaltową drogą, a następnie w lewo przez las. W górę, po drodze nieco eksponowany trawers przez Żleb Żandarmerii. Osiągamy Rówień nad Kopą. Stąd świetny widok na Tatry Bielskie i Wysokie. Zejście w dolinę Świstówka Roztocka, a potem podejście w kierunku grani opadającej z Opalonego Wierchu. Zejście do przełęczy Siodło pod Świstową Czubą i dalej w dół trawiastym zboczem, potem przez rumowisko skalne. Ścieżką brzegiem Przedniego Stawu Polskiego do Schroniska PTTK w Dolinie Pięciu Stawów Polskich.
Dolina Pięciu Stawów Polskich to górne piętro Doliny Roztoki, oddzielone od niej 100 m progiem, z którego spada Siklawa. Dolina ma półkolisty kształt i ok. 4 km długości. W dolinie znajduje się Pięć Stawów Polskich (od nich jej nazwa), a poza tym mniejsze: Wole Oko, Szpiglasowe Stawki i jeszcze kilka maleńkich staweczków okresowych. Pierwsze schronisko Towarzystwo Tatrzańskie wybudowało tu w 1876 r., równolegle za schroniskiem w Roztoce. Powstało nad Małym Stawem, najpierw zbudowane w całości z kamienia, potem rozbudowane już w drewnie. W 1911 r. do Doliny Roztoki zeszły potężne lawiny i odcięły drogę do schroniska. Przez kolejne lata zapomniane schronisko było obrabowywane i w 1919 r. jest w kompletnej ruinie. Budowa nowego schroniska rozpoczęła się w 1924 r. i ciągnęła się do roku 1931. Trudność sprawiał transport, bo materiały wynoszono na plecach z Roztoki. Przed wojną schronisko ma 100 miejsc noclegowych. Schronisko przetrwało szczęśliwie wojnę, ale na początku 1945 r. spaliło się doszczętnie. W 1948 r. przystąpiono do budowy piątego już schroniska, które ukończono w 1953 r. Schronisko ma własny generator elektryczny i oczyszczalnię ścieków. [ET] [TAT] [SKP]