2013.06.15 – Wielka Racza

Autor: stefan26

Opracowano: 2013-07-29 09:13:31

Naszą wycieczkę rozpoczęliśmy od wspomnień w pewnym miejscu. Chodzi tutaj o Bacówkę „Huty Łaziska” w Rycerce Górnej, w której byliśmy kilka razy. Pomimo spartańskich warunków jakie tam panowały, to miejsce miało swoisty klimat, którego brak niestety większości miejsc tego typu. Niestety teraz, to obraz rozpaczy. Bacówkę wykupiono w prywatne ręce i całkowicie doprowadzono do ruiny, częściowo rozebrana niszczeje teraz. Zapewne chodzi tylko o ziemie, na której się znajduje, bo to spory kawał ziemi. Szkoda wielka dla wielu, którzy chociaż raz mieli okazję tam nocować.

OK., tyle retrospekcji i wracamy do dnia dzisiejszego.

Podjechaliśmy samochodem na start szlaku zielonego prowadzącego na Przegibek (990m). Pogodę mieliśmy wymarzoną do wędrówki, więc ruszyliśmy żwawo do przodu wśród leśnych zapachów. Przegibek osiągnęliśmy bardzo szybko pomimo że zgubiliśmy szlak na jednym z zakrętów. Jak zobaczycie duże drzewo z oznaczeniem szlaku i dotychczasowa droga skręca o ponad 90 stopni w lewo, to zamiast dalej iść drogą, musicie wspiąć się na skarpę po lewej stronie – tam właśnie prowadzi dalej szlak. Preferuję szlak, więc troszkę byłem zawiedziony, ale ostatecznie jak się ma orientacje w terenie, to można i iść tak. Schronisko na Przegibku jest fajne. Otoczenie przyjemne, jest gdzie odpocząć przed dalszą drogą. My nie byliśmy zmęczeni, bo to był początek naszej wędrówki. Rodzinka więc z ożywieniem zwiedzała otoczenie schroniska, wypatrzyli też konika na łące i oczywiście musieli się z nim przywitać.

Dalej czarnym szlakiem szliśmy na spotkanie szlaku czerwonego prowadzącego na Wielką Raczę (1236m). Tutaj zaczęła się tak naprawdę trasa, która miała nas zaprowadzić w ok 4h  do schroniska. Temperatura i słońce już było dość odczuwalne lecz na nasze szczęście duża część wędrówki odbywała się w terenach zalesionych. Z drugiej jednak strony przez większość trasy nie było dużo do oglądania. Turystów w ciągu całej trasy na Raczę nie  było zbyt wielu. Cisza, skupienie i integracja z naturą była więc na dużym poziomie. Czasami przerywana na utemperowanie B i K, którzy zawsze maja coś do powiedzenia i ochotę, aby ze sobą się pokłócić. Na szczęście są to niewinne sprawy nie mające większego wpływu na ich wspólne relacje, a czasami jest z tego dużo śmiechu. Poziom trudności na trasie nie jest wielki, ale po około 3h trasy dzieciaki już czuły zmęczenie. Oczywiście dar przekonywania oparty na przekupstwie sprawdził się i tym razem. Tym razem była, to możliwość wyboru czegoś innego niż kanapki z plecaka. W schronisku wybrali frytki 2x8zł.

Po dotarciu na szczyt ulokowaliśmy się na zewnątrz przy schronisku w cieniu i zajadając się podziwialiśmy panoramę gór. Relax trwał około 30 minut i kiedy mięśnie nasze wchłonęły już odpowiednią dawkę glikogenu, ruszyliśmy żółtym szlakiem z powrotem do Rycerki. Trasa trwała około 2h i była łatwa. Całość trasy prowadzi lasem więc słońce nie zrobiło nam krzywdy. Pożegnaliśmy Rycerkę z nadzieją, że już wkrótce powrócimy na kolejne szlaki i szczyty.

Reasumując całą wycieczkę muszę powiedzieć, że trasa jest bardzo przyjemna i warto tam się udać. Myślę także, że już prawie jesteśmy przygotowani do wyjazdu w Tatry na wakacje. Długie czasy przejść nie są nam straszne, dzieciaki mają kondycję nie do zdarcia, Monika także daje radę. Moje kolano zachowało się rewelacyjnie, nie odczuwałem żadnego dyskomfortu i bólu.

Pozdrowienia dla wszystkich czytaczy. Do zobaczenia na szlakach.

http://rogala.priv.pl/?page_id=356#!/?portfolio=2013-06-15-wielka-racza

http://rogala.priv.pl/?p=6896